Flamenco

H ΚΙΘΑΡΑ FLAMENCO (μέρος της ανδαλουσιανής κουλτούρας), πρόεκυψε από τη συμβίωση διαφόρων πολιτισμών, εμπεριέχοντας τα εμφανή η λιγότερο εμφανή ίχνη των λαών που το επηρέασαν.

Σήμερα, μέσα από τη δική μας ΕΜΠΕΙΡΙΑ και ένα ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ, ο σπουδαστής κάθε ηλικίας έρχεται σε επαφή με  την κουλτούρα  flamenco και μέσα από την μελέτη του για την κατάκτηση της δύσκολης αυτής τεχνικής, μαθαίνει να συνοδεύει το τραγούδι ,τον χορό αλλά  να αυτοσχεδιάζει και να δημιουργεί με ελευθερία, μέσα στους κανόνες του είδους, με στόχο να αναπτύξει  τις σολιστικές και δεξιοτεχνικές ικανότητές του και φυσικά να μπορεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με αυτό το είδος.

Αναλυτικά το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει:

Α. Την ανάπτυξη των τεχνικών της κιθάρας flamenco όπως pulgar, pulgar indice, alzapua, golpe, ligados, arpegios, horquilla, tremolos και rasgeos.

Β. Την κατανόηση κάθε μουσικής φόρμας  η όποια  προέρχεται  από  διαφορές περιοχές της Ανδαλουσίας. Με τον τρόπο αυτό καλύπτεται όλο το φάσμα των ειδών που έχουν  τα διαφορετικά αρώματα και ιδιαιτερότητες της περιοχής που προέρχονται.

Γ. Τις ρυθμικές του flamenco που διδάσκονται μέσα από τα παραπάνω ειδή αλλά και μέσα από ξεχωριστές ασκήσεις και εφαρμογές.

Δ. Το ρεπερτόριο:  Αυτό διαφέρει από περίοδο σε περίοδο και διδάσκεται ξεκινώντας από παλιότερους δημιουργούs, όπως  Νino Miguel, Sabicas, de jerez Esteban Sanlucar και συνεχίζει με μεταγενέστερους όπως Μanolo Sanlucar, Paco de lucia, Gerardo Nunez, Manolo Franco, Nino de pura, Riqueni, Manuel Parrilla, Diego del Μorao και πιο σύγχρονους όπως Juan Carlos Romero, Vicente Amigo, Antonio Rey, Canizares. Επίσης γίνεται εκμάθηση μελετώντας διάφορους κιθαριστές-πρότυπα που αποτελούν μελή σημαντικών χορευτικών group της Ανδαλουσίας όπως Jose Luis Rodriguez, Juan Requena, Andres Martinez…

Ε. Την μελέτη της φαλτσέτα (μελωδική ή και ρυθμική φράση της κιθάρας ενδιάμεσα στο χορό ή το τραγούδι) γίνεται με παραδείγματα σημαντικών μουσικών από όλες τις εποχές που δεν βρίσκονται απαραίτητα καταγεγραμμένες σε δισκογραφία.